مقاله ای با موضوع «پدیدارشناسی اخلاق»

شمارۀ 58 نقدونظر ویژه‌نامۀ فلسفۀ ذهن 2 مقاله ای با عنوان «مبانی پدیدارشناسی اخلاق» نوشته سرکار خانم مریم خدادادی منتشر نموده است. 

خلاصه مقالۀ مبانی پدیدارشناسی اخلاق به نقل از وبلاگ پدیدار شناسی اخلاق به قرار زیر است:

پدیدارشناسی اخلاق تنها رشته‌ای است که می‌تواند جنبه‌های تجربی و کیفی قلمرو ارزش‌ها را بررسی کند و صرفاً محدود به جنبه‌های کارکردی آن نیست. پدیدارشناسی یا تجربۀ پدیداری به چند معنا به کار می‌رود و آنچه  در اینجا مورد نظر است، پدیدارشناسی به معنای از سرگذراندن حالتی ذهنی به صورت اول‌شخص است، اما در مورد اینکه کدام حالات ذهنی می‌توانند تجربۀ پدیداری داشته باشند، اختلاف‌نظر وجود دارد؛ برخی برای آن خصیصۀ پدیداری را لازم می‌دانند و برخی نمی‌دانند. گروه اول هم خصیصۀ پدیداری را یا مختص به ادراکات حسی می‌دانند یا در مورد حالات ذهنی غیرحسی هم قائل به خصیصۀ پدیداری‌اند. در این مقاله به چگونگی امکان پدیدارشناسی اخلاق براساس این سه دیدگاه و مسئلۀ اشتراک و تمایز میان تجربه‌های اخلاقی می‌پردازیم و در پایان دو اشکال دربارۀ امکان پدیدارشناسی اخلاق را بررسی می‌کنیم.

برای دریافت مقاله به اینجا مراجعه کنید.

برای آشنایی بیشتر با مباحث پدیدار شناسی اخلاق می توانید مباحث زیر (نوشته های سرکار خانم خدادادی) را از نظر بگذرانید:

امکان پدیدارشناسی اخلاق از نگاه مایکل گیل

يكپارچگي پديدار شناسي اخلاق از نظرسينت – آرمسترنگ (1)

يكپارچگي پديدار شناسي اخلاق از نظرسينت – آرمسترنگ (2)

بنیادهای پدیدارشناسی اخلاق (1)

بنیادهای پدیدارشناسی اخلاق (2)

تمهیدی بر پدیدارشناسی اخلاق، هرگن و تیمنس